این روزا احساس عجیبی دارم
مثل موقعی که یهو برق میره همه جا تاریک میشه
بیان بعضی احساسات خیلی سخته چون چیزی برای تشبیه پیدا نمیکنی
بعضی ها فکر میکنن میشه تحت هر شرایطی از دیگران درخواست کرد بدون در نظر گرفتن تاریکی عادی باشی و
خیلی راحت حرف دلتو بزنی چه اهمیتی داره کی داره باهات مکالمه میکنه و
اینکه باید بدون هیچ اعتراضی تصورت از اونو فاکتور بگیری طوری که بجاش نقطه چین هم نذاری
میخام ببینم این همه خودخواهی از چه منبعی بهت الهام میشه..
بعضی حرفا تلخه چون حقیقته..تلخیشو نمیشه با عوض کردن اسم تغییر داد
با فرار کردن سکوت پرخاشگری تلخ تر میشه تنها راه حل روشن شدن
حتی یک شمع روشن میتونه جلوی این همه خسارت رو بگیره
با منحرف کردن ذهن نمیشه اصل موضوع رو فراموش کرد
این متن مخاطب خاص داره اگر یه چیزایی گنگ به نظر میاد دلیل بر بی محتوا بودن مطلب نیست.
تاريخ : چهارشنبه ۱۳۹۶/۰۸/۲۴ | 0 | نویسنده : کامران و سمیرا |