اگر باران بودم انقدر می باریدم تا اینکه غبار تنم را از بین ببرم...
اگر گل بودم شاخه ای از خود را تقدیم وجودت می نمودم...
اگر اهنگ بودم ترانه ی دوستت دارم را برایت میخواندم...
ولی افسوس نه بارانم٫ نه گلم و نه اهنگم...
ولی هر چه هستم در حقیقت فریاد میزنم که:
~ دوستت دارم ~

تاريخ : یکشنبه ۱۳۸۴/۰۸/۰۱ | 17 | نویسنده : کامران و سمیرا |