جالبه که یه روز وقتی داری مطالب وبلاگ های دیگران رو میخونی
یهو چشمت بیافته به یه اسم آشنا....
هه....
جواب عاشقانه هایی که براش نوشتی و گفتیو اینطوری پیدا کنی...
وقتی که فکر میکردی اون دلش خالی از نفرته...
چقد قشنگه زندگی بدون "مخاطب خاص"
ما بهش میگیم "افتخار"....شمابگو "آس وپاس"
ما میگیم چت کردن.....شمابگو "لاس"
اینا "شخصیت" من نیست...."افکارشماس "
فکرنکن" بی کسم" من ....."پــزم بالاس"
هرکی باهام درافتاد.....جزء "حیووناس"
میخوای منو رنگ کنی....."ذغالم" سیاس
جاداره که بگم بهت..... "دنیا "مال ماس
جزء کسایی ام که.....همیشه "پرچمشون" بالاس
ﻣﻦ ﻧــﻪ ﺣـــﻮﺻِـﻠﻪ ﺍﯾﻨــﻮ ﺩﺍﺭﻡ ﮐﻪ ﺑﺨــﻮﺍﻡ ﺧﻮﺩﻣﻮ
ﻭﺍﺳﻪ ﮐَﺴﯽ ﺛﺎﺑِــﺖ ﮐﻨــﻢ !!
ﻧﻪ ﭘِﯿﮕﯿـــﺮ ﺍﯾﻨــﻢ ﺑﺒﯿﻨــﻢ ﺑَﺮﺩﺍﺷـــﺖ ﺑَﻘﯿـــﻪ ﺍﺯﻣ
ﭼﯿـــﻪ !!
ﭼﻮﻥ ﺑﺎ ﺣَـــﺮﻑ ﺩﻳﮕـــﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﭼِﺸـــﻢ ﻛﺴـــﻰ
ﻧﻴـــﻮﻣﺪﻡ . . .
ﻛﻪ ﺣﺎﻻ ﺑﺎ ﺣﺮﻑ ﺩﻳﮕـــﺮﺍﻥ
ﺑﺨـــﻮﺍﻡ ﺍﺯ ﭼِﺸــﻢ ﻛﺴـــﻰ ﺑﻴﻮﻓﺘـــﻢ ..!
ﻣﻦ ﻫﻤﯿﻨﻢ ...
ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺩﺭﮐﻢ ﮐﻦ
ﻧﺨﻮﺍﺳﺘﯽ ﺷﺮ ﮐﻢ ﮐﻦ..
دلش دل نبود ٬
.
.
.
.
.
دلستر بود!
لامصب............
برای همه کف میکرد...!!!ا
تـو هҐ تلخ بودے
تلــخ
درست مثل قطرہ هاے فلج اطفالے
کـہ در کودکے بـہ خوردҐ مے دانند !
غافل از اینکـہ ایלּ بار
تلخے تــو دلҐ را فلــج کرد ..
به بعضیام باید گفــــت:
درکــ کن عزیزمـــ ،
اینکه برای خــودت کسی هستی،
دلیل نمیشه برای مـــــا هم باشی
بعضیها یار نیستن بارن!
وقتی که میرن آدم احساس میکنه سبک شده!
نه؟
تاريخ : جمعه ۱۳۹۵/۰۶/۱۲ | 17 | نویسنده : کامران و سمیرا |