گناه ما بي آنكه بدانيم چرا .گريستن است .
مي گويم : به اميد آن روز كه ديگر هيچ آدمي از يك وداع ساده نگريد!
گفتي:روياهايم همه از دست رفته است.
مي گويم:از بخت ياري ماست شايد آنچه كه مي خواهيم يا به دست نمي آيد يا از دست مي گريزد !
گفتي:گذشته دردناك و آينده نامعلوم است .
مي گويم: زندگي آب تني كردن در حوضچه اكنون است !
گفتي: خانه خدا كجاست؟
مي گويم :در همين نزديكي لايه اين شب بوها.پاي آن كاج بلند !
گفتي بي كسي بد دردي است .
مي گويم: با تو تا آخر دنيا هستم.
(سهراب سپهري)
تقديم به همه خوانندگان اين وبلاگ
خانه دلتان هميشه شاد باد
تاريخ : جمعه ۱۳۸۴/۰۷/۲۹ | 13 | نویسنده : کامران و سمیرا |