فرد رو شکل میده غرورشهنه غرور بی جا) .. وقتی غروز یکی میشکنه
شخصیتش رو متزلزل میکنه در نتیجه روی
افکار و احساسات تاثیر منفی گذاشته و زندگی شخص
دستخوش تغییرات ناخوشایندی خواهد شد.
گاهی ما بدون اینکه فکر کنیم (به هر دلیلی)
شخص مقابل رو(حالا میخواد بابا مامان دوست عشق ..)
مورد حملات تخریبی قرار داده و اصلا به این فکر نمیکنیم که ممکن روی
مخاطب چه اثری
ویران کنندهای داشته باشه(تازه طرف ادعای فرهنگ تربیت
خانوادگیش هم میشه پس مردم
بی فرهنگ به قول شما باید چه طور زندگی کنند)..
محض اطلاع دوست عزیز..میدونم همه خودشون یه
بابا بزرگن و نیازی به نصیحت های من ندارند
من در واقع یه سری مخاطب خاص دارم که
خودشون متوجه منظورم خواهند شد..
:همیشه اصطلاحا زبون خوش و منطقی بهتر جواب میده اگر داد
و بیداد کنی و فحش بدی
فکر نکن طرفو ترسوندی ..شاید اونجا جوابتو نده اما همون لحظه
داره نقشه میکشه تا کارتو جبران کنه..
آخه بعضیا چرا اینقدر نفهمند و میسوزم از اینکه ادعا زیاد دارند..
این یک نوع سرپیچی از قانون معنویت و ظلم محسوب میشه
چون اینجا ایمان شخص(منطق)
زیر سوال رفته و باعث خواهد شد فرد دچار بحران روحی بشه..
این روزا هرکس رو میبینی از مشکلات و سختی های زندگی میناله
و همه هم ادعا میکنن زندگیشون مشکلتره..اعم مشکلات
رو افسردگی تنهایی عدم درک توسط اطرافیان
شکست عشقی..اینا همه زمینه ساز مشکلت روحی روانی
بزرگتری میشه و برای درمان این بیماری ها همه باید دست به
دست هم بدیم و غرورها رو کنار بذاریم و به هم محبت کنیم
تا زندگیمون روشن و شاد بشه..مخصوصا عاشقا و معشوقا
که بچگانه عشق رو خراب کردند..
اینو بدونید به قول خودتون زرنگ بودن و عوضی بودن خیلی راحت.
.نقش بازی کردن راحته..اما..خوبه؟
توی این هرج و مرج بیایید اگر با همیدگر مهربان هم نیستم حداقل
در ظاهر طوری برخورد کنیم که با توجه به شرایط مخاطب
با به کار بردن کلماتی از روی عصبانیت باعث بوجود
آمدن مشکلات جبران ناپذیر نشویم.(کینه).
قبلا تصور میکردم برای یه زندگی موفق عاشق بودن و بی ریا بودن
و صداقت و مهربونی.. کافیه..
اما حالا میبینم که این خصوصیات برای بعضی ها به چشم ضعف
دیده میشه..ایتدا شخص خودش رو موافق با این طور اوصاف نشون
میده تا بتونه بدینوسیله کنترل شخص مقابل رو در دست بگیره
و از این راه به اهدافشون برسند ... حالا گاهی قراره
ازتون حرف بکشن..سو استفاده کنند..تحقیر..تمسخر..
خلاصه خودشون میدونن .
خلاصه حرفم اینه که همیشه سعی کنید همون آدمی که هستید
نشون بدید و تحت شرایط رنگ عوض نکنید امکان داره اینکار برای شما
یک تفریح یا وقت گذرانی باشه اما تو در واقع زندگیه یک آدم رو به
بازی گرفتی و ممکن خساراتی جبران ناپذیر رو توی زندگیش
داشته باشی که حتی خودتم باور نکنی که باعث همه اون مشکلات
شاید تو باشی.
حالا هرچه طرف احساساتی تر ضربه شدیدتری میخوره
و همین کار بی شرمانه شما باعث میشه یه حس بی اعتمادی همیشه
درون شخص باقی بمونه و دیگه نتونه با هر کسی رابطه احساسی
داشته باشه و این گناهش تنها و تنها دامن شما را خواهد گرفت و دیر یا زود
توی محکمه الهی باید پاسخگوی اعمال زشت خودتون باشید اون توی
همین دنیا ..
البته اگر وجدان داشته باشی سعی میکنی دل هرکسیو شکستی بدست
بیاری قبل از اینکه دیر بشه.
دنیا دار مکافته(واقعا).. علما میگن یکی از بزرگترین گناهان نزد خدا اینه که
بنده ای باعث آزرده شدن دیگری شود..حالا ببنید ما چرا اینقدر از انسانیت
دور شدیم و به سمت صفات شیطانی پیش رفته ایم و همیشه هم خود را
بی گناه دانسته و گناهانمون رو توجیح کرده یا شخص دیگری
رو عامل اصلی میدونیم.
دیدن این چیزا زندگی رو برام جهنم کرده .. دیگه عشق معنی نداره
..صداقت..
جالب اینه که برعکس
شده هرکی بیشتر دروغ میگه ستم میکنه شخصیت دروغی
میسازه بیشتر طرفدار داره..
اه..خدایا کجاست اون عذاب های الهی که وعده میدادی؟
از این آدما متنفر شدم..همه به زیبایی
ساختگی و ظاهریشون مینازند و به هم فخر میفروشند
(مخصوصا دخترا که عامل اصلی فساد اخلاقی توی جامعه امروز
این کشور هستند و به دلیل شرایط خاص حاکم فعلا دختر سالاری
شده توی این کشور آشغالی چون این پسرای اسکل
(بعضیا ندید بدیدا)اینقدر به دخترا بها دادند که اینقدر پر رو
شدند که خودشون رو شخصیت برتر میبینند
(البته استثنا هست اما کم)).
ببینید این یه وبلاگ شخصیه و اینا تجربیات و نظران شخصیه منه
و از اینکه ازم انتقاد بشه خوشحال میشم و حتی اگر شخصی
بتونه منو قانع کنه که راجع به حرفی اشتباه میکنم حاضرم
مطلب رو با اسم خودش ویرایش کنم..
فقط چند روزی نیستم دارم میرم کارت پایان خدمت رو بگیرم...
راستی تموم شد..
خیلی مشکل بود اما تموم شد و حالا چیزی که از اون همه
سختی مونده یه آدم با
عیب های کمتر یا بهتر بگم کاملتر(اینطور احساس میکنم)..
تنها کسی که توی همه لحظه های سخت پشت سرم بود و هرگز بهم خیانت نکرد..
ام فرار نکرد..عاشقانه پای درد دلا نشست...دستمو تو سختیا گرفت...
دلداریم داد..فراموشش کردم اون فراموشم نکرد..بدی کردم خوبی کرد...تا منو عاشق خودش کرد...
اون خدا بود.