( بی نهايت تا قيامت با صداقت دوستت دارم)
شعر گاه آخرين بهانه می شود
همدمی برای لحظه ی گريستن برای زيستن
شعر گاه آخرين ترانه می شود
گاه زوزه ی سياه تازيانه
گاه گلی که دختران
لای يک کتاب عاشقانه خشک می کنند
شعر گاه با زبان شاعری بزرگ
بيکرانه می شود
بر درخت بی بهار
فقط کردم به چشمانت نگاهی
تاريخ : شنبه ۱۳۸۴/۰۷/۲۳ | 0 | نویسنده : کامران و سمیرا |