چرا؟!
دست تقدیر منو دوباره اینجا آورد....همونطوری که اونو سر راه من قرار داد....
خدایا چرا آدما رو اینجوری آفریدی که اینقدر به هم وابسته باشن.چرا یکیو با یک نگاه بد بخت میکنی؟
شاید اینم تقدیر منه که اینجوری نوشته شده.شاید من اینجا باید زیر پای تو له بشم تا عبرتی بشم برای خودم که اگر یه روزی توی چشمای کسی نگاه کردم دیگه به معصومیتش توجه نکنم و همونجوری باشم که تو بودی.
تو با اومدنت روشنایی رو به زندگیم آوردی و با رفتنت منو توی ظلمتو سیاهی تنها گذاشتی.کاش هیچوقت چشمامو باز نمیکردمو این روشنایی رو نمیدیدم.میدونم اینا برات یه مشت چرت و پرت اما تو فکر کن من دارم این چرت و پرتارو برای دل خودم مینویسم که حرفام توی دلم نمنونه.اینم خودت یادم دادی.اون روز که اینجارو ساختم اینقدر دوست داشتم میخواستم یه جوری به همه بگم که چقدر دوست دارم.اما افسوس شاید همه منو درک کرده باشن اما خوت هنوز باورم نکردی.
من فکر میکنم که اینم بلاییه که خدا برای کارای بدم سرم آورد.همیشه که عاشقا به عشقشون نمیرسن همیشه که هر دوتاشون همیدیگرو دوست ندارن.تا بوده همین بوده که یکی یکیو دوست داشته اما اون یکی ازش بدش میومده و همیشه در حسرت خشکلترینش بوده.من خودم به این نتیجه رسیدم که دیگه به کسی نگم دوست دارم تو هم نگو.
من راهمو عوض میکنم.میخوام درست خلاف جهت تو حرکت کنم.میخوام هر چی تو میری منم برم که دیگه نبینمت...اما دوست دارم یه روزی ببینمت میدونی کی؟
میگن توی اون دنیا اونا که میرند بهشت میتونن با یه هوری زندگی کنند دوست دارم اون فرشته تو باشی.اونجا دیگه باور میکنم که فرشته ای و میتونم دوباره عاشقت باشم.
یه جا این شعر رو دیدم نیدونم الان چه طوری اومد توی ذهنم:
نکردم در این دنیا گناهی فقط کردم به چشمانت نگاهی
فکر کنم این بود.حتما شاعرش همین احساس منو داشته.
چرا؟!
حالاا که خودتو شناختی پس میتونی خودتو عوض کنی منم اگر بخوای هستم برای کمک/
یه چی یادت نره اگر یه روز فکر کردی هنوز میتونی همون آدم بی ریا باشی که من دوسش داشتم بهم خبر بده من همیشه پای حرفام هستم
بای
